نام:محمد
نام خانوادگی:پروین
نام پدر:علی پروین
زادروز:24/3/1367
دارای دو خواهر بزرگتر تر از خود..!
فرزند 3 خانواده و تک پسر!
بازیگر مورد علاقه:محمدرضا فروتن
خواننده مورد علاقه:رضا صادقی
بهترین جای دنیا برای زندگیه:اسپانیا
بهترین دوست:علی انصاریان
خوشتیپ ترین چهره فوتبالی:علی دایی
ورزش های مورد علاقه:فوتبال،شنا،والیبال
ماشین هایی که از ابتدا سوار شده:پرشیا،مزدا،ماکسیما،بی ام و،بنز،پورشه،بی ام و
تک کلمه ای ها:
علی پروین:اسطوره
محمد پروین:بدشانس
دایی:آقای گل جهان
پرسپولیس:محبوب
انصاریان:دوست خوب
هدایتی:مدیر خوب
فشنگچی:دوست خوب
پیروانی:دیسیپلین
داربی:حساس
لواسان:آب و هوا
پورشه: آسایش و آرامش
والارضا:همه ی زندگی
نازگل:مثل والارضا همه ی زندگی
یک جمله ی بیاد ماندنی:تا بد نباشد خوب مشخص نمیشود
افتخارات تیمی
:
قهرمان 2008 با تیم ملی
قهرمان
در سال 2002 با زیر 17 سال ایران
قهرمان
جام حذفی در سال 88-89 با تیم پرسپولیس
قهرمان جام حذفی در سال 89-90 با تیم پرسپولیس
قهرمان لیگ یک در سال 90-91 با تیم پیکان
باشگاه های حرفه ای
:
پرسپولیس-استیل آذین-سایپا-دی استرادی اسلواکی-پرسپولیس-پیکان-گهر دورود
افتخارات شخصی:
اقای گلی لیگ یک در سال 86-87 با تیم استیل اذین با 15 گل زده-زیرطاق زدن به پرسپولیس{اینوخودم نوشتم}
هنوز خيلي زود است \"او\" را با رائول ستاره مادريد مقايسه كنيم اما از
جهاتي پسر پرسپوليس بيشباهت نيست به پسر سانتياگو برنابئو!
نام: محمد، نام خانوادگي: پروين، تاريخ تولد: اين
بازيكن براي تبديل شدن به يك ستاره تمام فاكتورها را دارد.
در پرسپوليس متولد شد؛ازروزي كه راه رفتن ياد گرفت، پا به توپ شد
ودرروزهایی كه پرسپوليس ستارگاني همچون احمدرضا عابدزاده، علي دايي، افشين
پيرواني، يحيي گلمحمدي، حميد استيلي، فرشاد آقاي گل، مجتبي محرمي و... را
داشت، او را يك بچه متفاوت ميشمردند و برايش احترام خاصي قايل بودند. به
هر حال محمد پسر سرمربي و اسطوره فوتبال ايران بود و همه او را با عنوان
پسر پروين ميشناختند.
خيليها ميگويند اگر پسر پروين نبود امروز بازيكن موفقتري بود. ميگويند
پروين در مورد او دست به عصا راه ميرود. البته علي پروين هيچ گاه يك مربي
جوان پذير نبوده ونیست؛ او به تجربه بيشتر بها ميدهد، اما ميپرسيم اگر
محمد پسر علي نبود، آيا باز هم ميتوانست صاحب تجربه امروزي شود؟ آيا در
17 سالگي تجربه تمرين كردن كنار ستارگان را داشت؟ البته شايد اگر پسر پروين
نبود جرات نميكرد در تمرين تيم نوجوانان غيبت كند يا بازوبند كاپيتاني را
در مسابقه نوجوانان تهران هنگام تعويض شدن به زمين بكوبد.
محمد پروين درچنين فضايي پرورش يافت تا امروزصاحب غرور- ونه خودخواهي-
جسارت و اعتماد به نفس شود.سرعت او ذاتي است و توان پاس دادنش را اگر به
وراثت در فوتبال باور داشته باشيم از پدر به ارث برده. همان طور كه
تنبلياش در بازي و گمشدنش در بازي هم مروثي است. اعتماد به نفس محمد به
او كمك ميكند تا هنگامي كه در بازي پرسپوليس - بايرن مونيخ به زمين ميرود
سرنترسي داشته باشد و از بازيكنان حرفهاي و درجه اول دنيا توپ بدزدد،
دريبل كند وپاس در عمق بدهد تا اولين بارقههاي اميد در بازياش نمايان
شود. خودش ميگويد:\"من هم دورهاي آقا حميد(استیلی)، احمدرضا عابدزاده،
مجتبي محرمي، آقا فرشاد و افشين خان هستم!\"